Câbelka

Gözlerin bir diken yürege saplanmis, çildirasiya sevilen, iskencesine dayanilamayan. Gözlerin bir diken, rüzgârdan korudugum, ötesinde acilarin, gecelerin, derinlere sapladigim. Kandiller yanar isiginla, geceler dönüsür sabaha. Bense unuturum birden, - göz rastlar rastlamaz göze-, yasadigimiz bir vakitler kapinin ardinda yanyana. * Sakirdin sanki konusurken. Isterdim konusmak ben de. Dudaklarda hayir mi kalmisti ki, O bahar gibi dudaklarda! Sözlerin güvercin gibi yuvamdan uçtu gitti. Kapimiz, sonbahar kadar sari basamaklari ardindan firladi gitti caninin çektigi yere. Aynalar oldu paramparça, yigildi içimize aci üstüne aci. Topladik sesin küllerini getirdik bir araya. Böylece söyler olduk acili türküsünü yurdumuzun. Hep birlikte sazin bagrina ektik bu türküyü, evlerin damlarina tas firlatir gibi firlattik attik bu türküyü, alin, dedik, sancidan kivranan kalplere. Oysa her seyi unuttum ben simdi. Ya sen, ya sen, sevgili, sesini kimselerin bilmedigi! Belki de gidisindir senin ya da susma