Mekkeliler Hz. Peygamber'i doğum şehri olan Mekke'den
kovmuşlar, on sene kadar sonra da Peygamber, doğduğu şehri fethetmişti.
İşkencelerin ilk on yılı da ilave edilirse, Mekkeliler yirmi yıldan beri
Peygamberlerine işkence ediyorlar, savaş yaparak, acı vererek, mallarını imha
ederek, vs. dinini yaymasına mani oluyorlardı.
Mekke'yi fethettiği zaman Hz. Peygamber münadiler
çıkarttı: "Herkes Kabe'nin önüne, Muhammed s.a.s sizinle konuşmak
istiyor!". Endişeli biçimde herkes toplandı. Binlerce gayr-i müslim
Mekkelinin yanında müslüman askerleri de bulunuyordu. Öğle namazı vakti idi.
Hz. Peygamber müezzini Bilal-i Habeşi'ye ezan okumasını emretti. Hemen Bilal,
Kabe'nin damına çıktı ve okumaya başladı: "Allah'tan başka İlah
yoktur!" Orada hazır bulunan gayr-i müslimler arasında büyük bir kabile
reisi olan Attab b. Esid de bulunuyordu. Esid,
arkadaşının kulağına şunu fısıldıyordu: "Allah'a şükür ki babam öldü,
yoksa (buna) katlanamazdı!"
